سیستم اگزوز ماشین در عین مزیت‌ها، با بعضی ایرادهای ذاتی، طبیعی و غیر قابل اجتناب یاور میباشد که اثر بدون واسطه و منفی بر شیوه سعی پشرانه می‌گذارد.
این اساسی با اسم فشار معکوس(Back Pressure) شناخته میشود که از پیشین‌های بدور و مخصوصا در زمان نقط‌ی اوج و شکوفایی پیشرانه‌های احتراق داخلی دو روزگار، سبب ساز سردرگمی‌و بروز باورهای نادرست در بین خودرودوستان شد.
ماجرا از این قرار میباشد که هرچه مسیر سیستم اگزوز ماشین از پشت سوپاپ دود (از سرسیلندر به سپس) وقتگیر‌خیس و هرچه مانع‌ها راز راه و روش گازهای خروجی (رزوناتور، مافلر و کاتالیزور) بیشتر باشد، از سرعت گازهای خروجی اگزوز کاسته میشود. گازهای خروجی اگزوز که ذیل فشار احتراق میل دارا هستند خویش را به حیطه معدود‌فشار (فضا خارج اگزوز) برسانند، بر تاثیر مقاومت هوای طبیعی جان دار در باطن سیستم اگزوز (فشار اتمسفر)، پیچ‌و‌تاب لوله اگزوز، ارتفاع زیاد لوله‌ها و وجود سختی‌ها جانور در مافلر و رزوناتور، مبتلا کاهش دما و کاهش فشار می‌شوند و سرعت ابتدایی خویش را در مسیر سیستم اگزوز از دست می‌دهند.
هنگامی‌که فشار گازهای خروجی اگزوز بر تاثیر کاهش دما و کاهش سرعت به فشار هوای دور و بر (فشار اتمسفر) مجاورت گردد، این گاز دیگر تمایل چندانی به خروج از سیستم اگزوز ندارد، زیرا حدودا با هوای دور و اطراف هم‌فشار گردیده‌است. هم اکنون همین گاز خنک‌گردیده و معدود‌فشار باطن سیستم اگزوز میماند تا فشار احتراق پالس‌های آینده پیشرانه به آن فشار آورد و گازهای خنک‌گردیده را بدون چاره به خروج از سیستم اگزوز نماید.
دسته مانع‌ها مطرح‌گردیده سبب کندتر و دشوار‌خیس شدن خروج گازهای احتراق از اگزوز میگردد و فشار مثبتی در سیستم اگزوز و به سمت سرسیلندر (در جهت عکس جنبش گازهای خروجی) ساخت و ساز می‌نماید که به عنوان فشار معکوس(Back Pressure) شناخته میشود. ارتقاء فشار معکوس موجب دشواری در تنفس پیشرانه، ارتقا مقاومت سیالی بر روی سوپاپ‌های اگزوز و همینطور عدم تخلیه مطلوب محیط احتراق برای تنفس هوای تازه برای سیکل احتراق آتی میگردد و به صورت چشمگیری از همت ایدئال پیشرانه می‌کاهد.